————————
————————
We voeren al jarenlang een lobby richting staatssecretaris Paul Blokhuis om aan te geven dat er een groot probleem is en dat dit de verkeerde kant op gaat. Onze wachtlijsten voor opname werden steeds langer en de doorstroom vanuit de dag- en nachtopvang liep helemaal vast. Het CBS-rapport bevestigde wat wij allang wisten.
Opvallend is dat er de laatste jaren een grote toename economisch daklozen is; mensen die geen verslaving of psychiatrische problemen hebben, maar toch op straat belanden. Ook is het aantal dakloze jongeren de afgelopen jaren verdrievoudigd. Die laatste groep blijft vaak heel onzichtbaar, want jongeren zullen niet snel aankloppen bij het Leger des Heils. Ze gebruiken zo veel mogelijk hun eigen hulpbronnen en slapen vaak tijdenlang op verschillende adressen. De groep jongeren die dakloos is, is in werkelijkheid nog veel groter dan de onderzoeken laten zien.
Eén van de grootste uitdagingen van dit moment is het vinden van betaalbare huisvesting in de stad. We doen er alles aan om onze deelnemers te laten doorstromen naar een eigen woning. Hiervoor zijn we blijvend in gesprek met woningcoöperaties en kijken we wat we zelf kunnen doen.
Ook richten we ons op wet- en regelgeving die bijdraagt aan de toenemende dakloosheid. De kostendelersnorm bijvoorbeeld, zorgt ervoor dat familie of vrienden geen onderdak durven geven aan een jongere omdat ze dan gekort worden op hun uitkering. Via een omweg komen die jongeren dan vaak bij ons terecht.
Doordat nu steeds meer deelnemers zelfstandig wonen, blijft alleen de meest complexe doelgroep over in de 24-uursvoorzieningen, deelnemers voor wie de stap naar een eigen woning nog niet mogelijk is. In de instellingen wordt hierdoor de concentratie van mensen met veel problemen groter en daarmee neemt ook de kans op incidenten toe.
Dat is zorgwekkend en we doen er alles aan om incidenten te voorkomen. Binnen onze vakgroep hebben we mensen met enorm veel expertise op dit gebied. Zo hebben we orthopedagogen in huis die gaan meekijken naar wat goede manieren zijn om met ingewikkeld gedrag om te gaan. Daarnaast zetten we voor zo ver dat mogelijk is extra personeel in op de afdelingen.
Voor het grootste deel van onze doelgroep is een eigen woning echt wel de beste manier, daar ben ik inmiddels van overtuigd. Een paar jaar geleden hadden we daar nog wel bedenkingen bij. We merken dat er heel weinig terugval is onder de groep die zelfstandig is gaan wonen, mits zij goede begeleiding krijgen. We richten ons daarbij vooral op het versterken van het sociale netwerk van de deelnemer. Het hebben van een gezond, functioneel netwerk is het allerkrachtigste wapen tegen terugval.
———————
Uw naam
Uw e-mail adres
Naam ontvanger
E-mail adres ontvanger
Uw bericht