“Ik ben muziekcoach bij onze afdeling ‘Vrije tijd’. Door corona viel al ons werk stil. Ik wilde me graag nuttig maken; toen ik hoorde dat er een quarantaine locatie zou komen, heb ik me al snel aangemeld. In een week tijd moesten we de hele afdeling optuigen. Logistiek gezien kwam er veel bij kijken. En we kregen ook goede voorlichting over wat je moet doen om besmetting tegen te gaan.”
“In het begin moesten we alles nog een beetje ontdekken. Dat is logisch want er is geen draaiboek voor een pandemie. Maar er heerste een fijne, collegiale sfeer. We waren allemaal het type ‘handen uit de mouwen steken’. Natuurlijk ben ik ook weleens bang geweest om zelf ziek te worden, maar uiteindelijk wil je dat de bewoners goed geholpen worden. En wij hadden natuurlijk beschermde kleding aan.”
“Dan probeer je een praatje aan te knopen en een band met iemand op te bouwen.”
“We hebben echt heel veel verschillende deelnemers zien komen en gaan. Mensen van de straat of uit opvangvoorziening. Sommigen waren bang of voelden zich eenzaam. Dan probeer je een praatje aan te knopen en een band met iemand op te bouwen. Doordat sommige bewoners geen Nederlands of Engels konden, was de taalbarrière wel echt een ding. Ik had een keer een Poolse cliënt die helemaal in paniek was. Hij riep om zijn moeder. Uiteindelijk heb ik mijn eigen telefoon maar gegeven zodat hij zijn moeder kon bellen. Dat was een heel emotioneel moment. Dan heb je opeens een huilende moeder aan de lijn.”
In onderstaant filmpje vertelt Daniël over zijn verblijf in de Noorderburgh. “Vrijwilligers en medewerkers van het Leger des Heils: jullie zijn helden! Heb er geen woorden voor hoe positief jullie in het leven staan en dat ook uitdragen naar anderen.”
Uw naam
Uw e-mail adres
Naam ontvanger
E-mail adres ontvanger
Uw bericht