Opvallend was dat het aantal Soepbusbezoekers toenam tijdens de coronacrisis, op sommige avonden registreerden we wel 40% meer bezoekers dan op een gemiddelde avond. In de elf jaar dat Gert Tinga vrijwilliger is bij de Soepbus, heeft hij niet eerder zoiets meegemaakt. “Met elkaar hebben we gekeken of we een oplossing konden vinden om de Soepbus toch veilig te kunnen laten rijden. Na een aantal ideeën te hebben besproken, kwamen we uit op een plexiglazen ruit met klein uitgifteraampje, maar groot genoeg om de soep en broodjes te kunnen uitgeven.”
We hebben beveiligingsmensen uit de winteropvang ingeschakeld om ervoor te zorgen dat de bezoekers buiten afstand van elkaar hielden. “Dit zijn ervaren bewakers die op een vriendelijke manier te werk gaan, hun benadering is heel positief. Zij zorgen ervoor dat de groep zich verspreidt en dat men zich netjes in rijen van vier personen opstelt. Pas als de ene rij soep en brood heeft, gaat de volgende. Dit werkte goed en veilig.”
De corona-ellende valt bij deze groep mensen nog zwaarder, merkt Gert op. “Ze voelen zich nog meer een paria en worden nog meer gemeden. Sommige bezoekers hebben erg behoefte aan een praatje. Dat probeerden we, door het luikje heen. We konden bemoedigen, zo van: ‘hou vol hè’ en: ‘hopelijk is het gauw voorbij’. Dat ging prima, maar zij moesten toch snel doorlopen en dan ben je je praatje kwijt. Het contact was moeizamer, maar ik ben blij dat we dit belangrijke werk konden blijven doen!”
“Ik ben blij dat we dit belangrijke werk konden blijven doen.”
Uw naam
Uw e-mail adres
Naam ontvanger
E-mail adres ontvanger
Uw bericht