Interview met Hanneke

Sociaal contact is een heel belangrijke factor in het herstel van mensen, wat ervoor zorgt dat je weer kan meedoen in de maatschappij. Vrijwilligers maken daarin echt het verschil volgens Hanneke, woonbegeleider bij opvanglocatie de Majoor Bosshardtburgh.

De Majoor Bosshardtburgh is een opvanglocatie met 37 appartementen in het centrum van Amsterdam. Het biedt onderdak en medische verzorging aan zieke dak- en thuislozen, die naast psychiatrische problemen ook psychogeriatrische en/of lichamelijke zorg nodig hebben. Het is een doorgangsvoorziening waar deelnemers kunnen herstellen en tot rust komen. Op deze locatie lopen verschillende vrijwilligers rond. Hanneke legt uit hoe zij van waarde zijn.

Maatje
Een maatje spreekt één keer per week af met een deelnemer van het Leger des Heils. Maatje en deelnemer worden aan elkaar gekoppeld op basis van gemeenschappelijke interesses.
“Het is voor bewoners zo’n bijzondere ervaring dat er iemand speciaal voor hen langskomt. Met hun maatje hebben zij echt heel ander contact dan met ons als hulpverleners,” zegt Hanneke. “Met mij bespreken ze voornamelijk praktische zaken of we praten over de traumatische ervaringen die ze hebben meegemaakt. Dat is echt hulpverlening. Met een vrijwilliger kunnen ze het gewoon over ditjes en datjes hebben, een kopje koffie drinken of wandelen. Dat maakt ze weer even gewoon mens.”

“Laatst nam een maatje een bewoner mee naar een concert van Depeche Mode. Dat zijn echt de hoogtepunten uit iemands leven. ‘Normaal’ sociaal contact haalt hen even uit de kleine wereld waarin ze wonen. Dat doet ze realiseren dat de wereld groter is dan de Majoor Bosshardtburgh.”

Bingo!
Naast vrijwilligers die één-op-één van waarde zijn, zijn er ook die activiteiten organiseren in de gemeenschappelijke huiskamer. Zij bedenken zelf wat die activiteit inhoudt. “Sinds een paar maanden komt Jennifer bij ons over de vloer,” vertelt Hanneke. “Zij organiseert spelletjes, haalt cadeautjes voor de bingo en bakt pannenkoeken. Net waar zij denkt de bewoners blij mee te maken. Soms is dat precies wat iemand nodig heeft. Zij doet belangrijke dingen waar wij als woonbegeleiders niet altijd aan toekomen. Die verbinding tussen formele en informele zorg is heel waardevol.”

Eten verbindt
Opvanglocaties als de Majoor Bosshardtburgh worden van maaltijden voorzien door ons werkleerbedrijf 50|50. “Erg fijn natuurlijk, maar anders dan wanneer iemand vers staat de koken.”
Een aantal vrijwilligers komt langs om soep te maken. Wanneer iemand lekker bezig is en het lekker ruikt, dat doet heel veel met de sfeer in huis. Eten werkt zó verbindend. Iedereen heeft wel een favoriete soep of een bijzondere herinnering aan eten.”

Bewoner Paul voegt daaraan toe: “Ik word er extreem blij van als er wordt gekookt – en ik niet alleen! Ik ben gelukkig goed ter been, maar dat geldt niet voor al mijn medebewoners. Veel van hen komen helemaal niet buiten. Dan wordt je wereld klein en is iedere afleiding mooi meegenomen. Als ik hoor dat er soep wordt gemaakt en ik vertel dat bij mij op de verdieping, dan wordt er blij gereageerd en gaan er veel met mij naar beneden. Er komen veel meer mensen van hun kamer af als er soep wordt gemaakt.”

Op de vraag ‘heb je nog een favoriete soep?’ antwoordt hij beslist: “Indiase dahlsoep.” Ongeacht de soort soep, complimenten geeft hij altijd. “Ik hoop dat ze daardoor terugkomen.”

“Paul is echt niet de enige die er zo over denkt,” zegt Hanneke. “Vrijwilligers die over de vloer komen, dat is zó fijn. Dat gun ik elke opvang locatie.”